Άσε με να σε λέω μπάτσο

Εμπόλεμη σήμερα η κατάσταση στην Ιερισσό. Πνιγμένο το χωριό στους καπνούς, ειδήσεις φτάνουν για παιδιά τραυματισμένα, για χημικά σε σχολεία, για τα ΜΑΤ που γέμισαν την πλατεία. Τα ΜΑΤ, που ο πολίτης πληρώνει για την “ασφάλεια” του, εισβάλλουν στο χωριό του και του επιτίθενται. Τον πολεμούν στο όνομα μιας ανώνυμης εταιρίας. Μιας εταιρίας που ήρθε για να πάρει το χρυσάφι του, τον ορυκτό πλούτο του τόπου του, ήρθε να τον ληστέψει και να αφήσει φεύγοντας μόνο καρκίνο και καμμένη γη.

Σ'αυτή τη δημοκρατική χώρα, που μου μάθανε ότι η Χούντα έπεσε πριν γεννηθώ, καταστάσεις σαν την σημερινή στην Ιερισσό κοντεύω να τις συνηθίσω  Σαν αλυσίδα, Λευκίμμη, Κερατέα, Ιερισσός. Ξύλο και χημικά στις απεργίες, στις πορείες, στα κρατητήρια. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, πογκρόμ και φυλακές. Φυλακές στην Ελλάδα της Ευρώπης και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Θυμάται κανείς την Κατερίνα Γουλιώνη;

Ρωτάω εσάς, λοιπόν. Σύντροφοί μου, που φοβάστε μην τρομάξουμε τον κόσμο και μας πει τρομοκράτες. Συμπολίτες μου, που είστε κατά της βίας και σας σοκάρουν οι άσχημες λέξεις.

Αυτόν που πετάει χημικά μέσα σε σχολεία πώς θα τον λέμε;

Είναι απλά ένας εργαζόμενος που εκτελεί εντολές αυτός που τραυματίζει παιδιά;

Αυτός που επιτίθεται στους πολίτες για να προστατέψει τον επιχειρηματία, έχει το άλλοθι της ανεργίας που τον ανάγκασε να μπει στην αστυνομία;

Αυτός που πνίγει στα χημικά ολόκληρα χωριά, που τρομοκρατεί όποιον αγωνίζεται για τον τόπο του, αυτός που έκανε το ίδιο τότε στην Κερατέα, που έκανε και θα κάνει το ίδιο όσο θα υπάρχουν αγωνιστές, που βασανίζει κρατούμενους, που σκοτώνει, ΝΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ και δεν τον αγγίζει κανείς;

Πως θέλετε να τον λέω αυτόν; Παιδί της εργατιάς; Έλα μην είμαστε σκληροί είχε ανάγκη τα χρήματα, να ζήσει την οικογένειά του; Με τι μάτια αντικρίζει το παιδί του, με ποια χέρια αγκαλιάζει τη γυναίκα του; Εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται για το ψωμί τους ανά τον κόσμο, κι όμως! Υπάρχουν και κάποιοι που δεν προσκυνήσανε. Που δεν το δέχτηκαν να γίνουνε ρουφιάνοι, φονιάδες και βασανιστές για να ζήσουν  Γιατί είναι πάντα μεγάλες οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου και μπλα μπλα μπλα... αλλά αν δεν υπήρχαν αυτά τα τιποτένια κοπρόσκυλα να κάνουν τη βρομοδουλειά των αφεντικών τους, τ' αφεντικά θα ήταν ένα τίποτα.

Δεν μπορεί να υποτάσσεσαι πλήρως σε εντολές εγκληματικές, να θεωρείς ότι μπορεί να πράξεις οτιδήποτε κι ενάντια στον καθένα, φτάνει να φοράς την στολή. Δεν μπορεί να επιλέγεις να μην είσαι άνθρωπος πια και να έχεις πρόβλημα που σε φωνάζω μπάτσο.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΣΚΑΤΑ,

ΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΑΠΟ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.